از میان ارزش های اقتصادی متعدد تالاب ها، می توان به حفظ ذخایر ژنی گیاهی و جانوری، تأمین آب (کیفی و کمی)، آبزی پروری (بیش از دوسوم از برداشت محصول ماهی جهان به سلامت مناطق تالابی بستگی دارد)، تولید محصولات کشاورزی (از طریق تأمین آب و عناصر غذایی)، تولید چوب، تأمین انرژی، تولید مواد لجنی و گیاهی، حمل و نقل و کاربردهای تفریحی و گردشگری (توریستی) اشاره کرد.
کم توجهی به وضعیت تالاب ها در روند توسعه، این زیست بوم های ارزشمند را در بسیاری از نقاط دنیا با چالش‌های جدی مواجه ساخته است و اثرات این روند تخریبی بر زندگی انسان¬ها و تنوع¬زیستی، بسیاری از کشورها را بر آن داشته است تا با تدابیر بازدارنده و یا کاربرد شیو ه های جدید مدیریتی در دستیابی به توسعه پایدار، نسبت به حفاظت و احیاء تالاب ها اقدام کنند.
در همین راستا سند پیش رو با عنوان راهبردها و برنامه عمل ملی حفاظت از تالاب¬ها چارچوبی را فراهم مي‌نمايد تا استفاده از رویکرد زیست‌بومی را در تمامی تالاب‌های کشور عملیاتی شود، بنحوی که تالابها در آینده بصورت پایدار مدیریت شوند، تنوع‌زیستی حفاظت گردد، و مردم بتوانند از نظام‌های اکولوژیک سالم و مولد منتفع شوند.