تالاب شادگان واقع در حوضه پایین دست حوضه رودخانه جراحی بین شهرهای شادگان، آبادان و ماهشهر در استان خوزستان قرار دارد و در سمت پایین، تالاب به خلیج فارس میپیوندد. این تالاب بزرگترین رامسر سایت ایران است که در سال 1957 (1353) به ثب رسیده است.
بخشی از تالاب به مساحت حدود 3270،000 هکتار(واقع در جنوب جاده دارخوین-شادگان) از سال 1974 (1353) به عنوان پناهگاه حیات وحش تحت حفاظت قرار دارد. بیش از حدود 80،000 هکتار نیزارهای تالاب در شمال جاده دار خوین-شادگان منطقه آزاد بوده و فعالیتههای متداول مانند نیبری و ماهیگیری و.... د رآن صورت میگیرد از نظر اقتصادی اجتماعی در حدود 100،000 نفر مردم محلی به درجات مختلف جهت تامین معاش به منابع تالاب وابستهاند. اما از طرفی در کنار ارزشهای غیرقابل کتمان این تالاب، تهدیدهای زیادی نیز در پیش روی آن قرار دارد. این تهدیدها شامل آلودگی آب، استفاده بیش از حد از منابع آب و... است.
در همین راستا و باتوجه به تهدیدهای پیش روی تالاب شادگان، برنامهای برای مدیریت آن با بهرهگیری از تجارب موفق بینالمللی توسط سازمان حفاظت محیط زیست در قالب طرح بین المللی حفاظت از تالابهای ایران و با همکاری برنامه عمران سازمان ملل متحد/ صندوق تسهیلات جهانی محیط زیست و نیز با مشارکت نهادهای ذیربط، جوامع محلی و تشکلهای غیردولتی در سطح استان خوزستان و شهرستانهای شادگان، آبادان و ماهشهر تدوین گردیده و تصویب آن نیز از مجرای شورای برنامه ریزی استانداری خوزستان محقق شده است. در ادامه استاندار محترم خوزستان، اجرای برنامه مدیریت جامع تالاب شادگان را در طی نامه شماره 2836/1/44 مورخ 30/1/1490 به کلیه دستگاههای استان ابلاغ نموده است. با توجه به اهمیت و شرایط اکولوژیک خاص و بحرانی تالاب، هدف از تدوین این برنامه ایجاد یک چهارچوب واحد، برای برنامهریزی و اقدام نهادهای ملی، استانی و محلی ذیربط در سطح حوضه آبریز، با درنظر گرفتن مبانی مدیریت زیست بومی میباشد. خلاصهای اجرایی از برنامه مدیریت جامع تالاب شادگان که کاربرد آن تسهیل در بررسی تصمیم سازی و تصمیمگیریهای مدیریتی است..